's Morgens vertrekken we naar Caritas Manila, waar Fr. Luke Moortgat uit Gent ons opwacht. Naar het einde toe van zijn carriere als prof aan de La Salle University begon hij, mede op vraag van kardinaal Sin, een opvangtehuis voor te vondeling gelegde meervoudig gehandicapte kinderen. Het blijft allemaal kleinschalig, wegens gebrek aan middelen, maar ongetwijfeld zijn er nog veel meer jonge mensen met een dergelijke handicap in Manila, maar houden ouders hen verborgen thuis uit beschaamheid. We krijgen er een rondleiding, terwijl een opvoedster commentaar geeft bij de mogelijkheden van ieder kind. Hij probeert ook vrijwilligers op te leiden om stervenden op straat een waardige pijnloze dood te laten sterven, maar dit staat nog allemaal in zijn kinderschoenen...
Na de middag trekken we naar Tala, City of the Lepers. Fr. Paul Foulon uit Wevelgem wacht ons in zijn parochiehuis op. Hij heeft 6 van melaatsheid genezen meisjes uitgenodigd om over hun ziekte, hun dromen, ontgoochelingen, uitsluiting uit school, familie, gemeenschap te getuigen. Tegen het einde van het gesprek genieten we van de merienda, waar we verder met deze door het leven en hun ziekte getekende meisjes verderpraten. Daarna trekken we naar het huisjesproject dat mensen de mogelijkheid biedt na hun genezing en verdrijving uit hun gemeenschap een nieuw leven te beginnen. We rijden nog even door het publiek hospitaal, dat bijzondere aandacht heeft voor de bejaarde, hulpeloze of hervallen melaatsen. De manufactory van poppen, een cooperatieve geleid door dochters, vrouwen of weduwen van melaatsen, kan weer verscheidene stardolls aan ons verkopen. Na ons afscheid van Paul terug naar Maryhill. Een dag die ongetwijfeld beklijft en stof voor onze dagboeknotities oplevert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.